Hipercholesterolemia czyli długotrwałe podwyższone stężenie cholesterolu LDL (znanego jako „zły” cholesterol) jest niekwestionowanym czynnikiem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych, jak zawał serca, udar mózgu czy choroba naczyń obwodowych.
Wyróżnia się hipercholesterolemię pierwotną oraz wtórną. Hipercholesterolemia pierwotna jest dziedziczna i wiąże się z mutacją genetyczną. Hipercholesterolemia wtórna jest efektem stosowania leków lub objawem innych chorób. Nieleczona hipercholesterolemia prowadzi do chorób
układu krążenia, które odpowiadają za 43,3% wszystkich zgonów w Polsce.
Badania pokazują, że zbyt wysoki poziom cholesterolu całkowitego (co najmniej 190 mg/dl) ma 61 proc. Polaków, czyli 18 mln osób w wieku 18-79 lat. 60% z nich jest nieświadoma swojego stanu zdrowia, ponieważ nie bada regularnie poziomu cholesterolu. 15%. osób leczy się nieskutecznie – często dlatego, że nie zażywa przepisanych leków.
Zaledwie 6% pacjentów jest świadomych swojej choroby i stosuje leczenie pozwalające na osiągnięcie oczekiwanych wartości cholesterolu LDL.
W większości przypadków hipercholesterolemia nie powoduje żadnych objawów, aż do momentu pojawienia się pierwszego incydentu sercowo-naczyniowego, jak zawał serca, udar mózgu czy choroba naczyń obwodowych (w tym amputacja kończyn dolnych).
Aby wykryć hipercholesterolemię wystarczy pobrać krew z żyły łokciowej i wykonać lipidogram. Badanie to obejmuje pomiar stężeń cholesterolu całkowitego (TC), cholesterolu HDL i triglicerydów, cholesterolu LDL oraz cholesterolu nie-HDL. Wykonanie lipidogramu zaleca się mężczyznom kończącym 40 lat oraz kobietom po menopauzie lub ukończeniu 50. roku życia. Warto jednak wykonać je wcześniej, aby zadbać o swoje zdrowie i wykryć na czas potencjalne ryzyko chorób układu krążenia.
Podstawą leczenia wspomagającego obniżenie stężenia cholesterolu LDL jest dieta oraz aktywność fizyczna. Jednak osiągnięcie i utrzymanie prawidłowych wartości cholesterolu we krwi bywa trudne i w wielu przypadkach trzeba sięgnąć po środki farmakologiczne. Lekarz prowadzący, dobierając rodzaj leczenia, uwzględnia stan zdrowia pacjenta i grupę ryzyka, w jakiej znajduje się chory.
Wiele zależy także od samego pacjenta – ważne jest przestrzeganie zaleceń lekarza i konsekwencja w stosowaniu terapii.
Wysoki poziom "złego" cholesterolu bywa często bagatelizowany, a to właśnie kontrola jego stężenia jest istotnym czynnikiem, który wpływa na wydłużenie życia pacjentów.
Wczesna diagnoza i wdrożenie odpowiedniego leczenia pozwalają na uniknięcie nagłych zdarzeń, jakimi są zawały serca czy udary mózgu.
Regularna kontrola stężeń cholesterolu LDL oraz dobra współpraca miedzy lekarzem a pacjentem są kluczowe dla powodzenia procesu leczenia i uniknięcia kolejnych incydentów sercowo-naczyniowych.
Źródło: Czym_jest_hipercholesterolemia_infografika_PL2109137401__1_.pdf